Pétros Golítsis
Thessaloniki | Greece
ABOUT
Pétros Golítsis (b. 1978 in Thessaloniki) is an author of six volumes of verse; published in eleven languages. His most recent publications include the La carne de lo provisional (in Spanish), translated by José Antonio Moreno Jurado, Padilla Libros, Seville, 2022 and Nagrizanje (in Serbo-Croatian), translated by Dragan Vitorović and Antonina Kostić, Presing, Belgrade, 2023. He has been awarded the International Poetry Prize Tudor Arghezi (2018) from the Writers’ Union of Romania, and the International Poetry Prize Povelja Morave (2019) from the Association of Writers of Serbia. He has completed with Vassilis Vassilikos (1933-2023), the well-known author of the political novel Z, a four-volume anthology of the Greek poetry from 1796 to 2021 (Romi publications, 2021).
à propos
Pétros Golítsis (b. 1978 à Thessalonique) est un auteur de six volumes de vers; publié en onze langues. Ses publications les plus récentes sont La carne de lo provisional (en espagnol), traduites par José Antonio Moreno Jurado, Padilla Libros, Séville, 2022 et Nagrizanje (en serbo-croate), traduites par Dragan Vitorović et Antonina Kostić, Presing, Belgrade, 2023. Il a reçu le Prix international de poésie Tudor Arghezi (2018) de l’Union des écrivains de Roumanie, et le Prix international de poésie Povelja Morave (2019) de l’Association des écrivains de Serbie. Il a complété avec Vassilis Vassilikos (1933-2023), l’auteur bien connu du roman politique Z, une anthologie en quatre volumes de la poésie grecque de 1796 à 2021 (Romi publications, 2021).
Στον πρώτο γύρο είπε ο ποιητής:
«Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις»
Δεν έπρεπε ποτέ να γίνει γύρος δεύτερος,
μα ξαναμίλησε ο ποιητής και ετούτη τη φορά μας είπε:
«Αλλά σαν ήρθαν, τα έθιμά τους
έγιναν τα έθιμα του κράτους﮲
και όταν μας πρόσταξαν στη γλώσσα μας
δεν ξέραμε πια πότε
μας είχαν έρθει οι βάρβαροι»
Και έπειτα ο τρίτος γύρος, ας πούμε ο τελικός,
(γνωρίζω πως γνωρίζετε πως δεν τελειώνουν όλα αυτά
αλλά πηγαίνουν γύρω γύρω, επαναληπτικά)
και ο ποιητής επικοινώνησε ξανά, δίχως να μιλά,
μα χειρονομώντας, σιωπηλά, μας επεσήμανε:
Δεν είπαμε λέξη για τη σφαγή της Χίου,
της Τριπολιτσάς, για τη σφαγή στη Γάζα,
δεν ξέραμε πια, πότε γίναμε εμείς οι βάρβαροι,
εξάλλου δεν ήτανε το ερώτημα:
«οι βάρβαροι ή εμείς, αλλά οι βάρβαροι-εμείς»,
εμείς είμαστε οι βάρβαροι,
ούτως ή άλλως το γνωρίζαμε,
το είπε και ο ποιητής
αλλιώς δεν θα ήτανε ποτέ του ποιητής.
On the first round the poet said:
“Now what’s going to happen to us without barbarians?
Those people were a kind of solution.”,
and there should have never been a second round,
but then the poet spoke again and said this time:
“But when they came their customs
were the customs of the state;
and when they commanded us in our own tongue
we no longer knew when
the barbarians had come to us.”
And then round three, the so-called final round,
(I know you know that rounds do not end
but go round around)
and the poet spoke again, without saying,
but silently by gesturing he pointed out:
we said no word about the Chios massacre,
the massacre in Tripolitsa, the Gaza slaughter,
we no longer knew
when the barbarians became us
it was never “the barbarians or us, but the barbarians us”,
we are the barbarians,
we knew it after all
the poet said it so
otherwise he would never be a poet.
Looking for more information about other POP members or poets by country? Use the search button. Vous cherchez plus d’informations sur les autres membres du POP ou les poètes par pays? Utilisez le bouton de recherche.
